Εθισμός. Το μυαλό όλων πάει κατευθείαν σε τσιγάρα, ποτά, ναρκωτικά.Έχετε σκεφτεί πως όλοι είμαστε εθισμένοι σε πολλα ακομη πράγματα;
Στον τρόπο ζωής μας, στον καφέ με γεύση βανίλια, στην alternative rock, στα ταξίδια ή στα γεμιστά της θειας Ευτέρπης.
ΟΛΟΙ είμαστε εθισμένοι σε κάτι…
Ακόμα και σε ανθρώπους.
Eιναι ένα βιβλίο για τα ναρκωτικά.
Ένα βιβλίο σαν ντοκιμαντέρ. Ακολουθει τη ζωή δυο εφήβων που το σκάνε από τα σπίτια τους και μπλέκουν με ναρκωτικά. (Δεν λέω το τέλος, διαβάστε το!)
Διαβάζοντας το στην παρούσα φάση συνειδητοποιώ ότι ένα άτομο εξαρτημένο από ένα άλλο άτομο δεν διαφέρει και πολύ από ένα άτομο εξαρτημένο από την ηρωίνη.
Και οι δυο υποφέρουν και οι δυο ζουν στον δικό τους κόσμο και οι δυο έχουν τις ίδιες πιθανότητες να μην βγουν ζωντανοί απ’ αυτήν την παρτίδα
Το αντικείμενο του εθισμού λειτουργεί ‘σαν ένα μεγάλο μαξιλάρι ανάμεσα σ' αυτούς και τον κόσμο, που δεν τους επιτρέπει να βλέπουν ή να ακούν οτιδήποτε’ – όπως αναφέρει ο συγγραφέας του Junk.
Ετσι ειναι.
Είσαι δέσμιος του εθισμού σου.
Oπως ψαχνεις ολο το κορμι σου για μια καθαρη φλεβα ετσι ψαχνεις και καθε δυνατο τροπο για να βρισκεσαι διπλα σε εναν ανθρωπο.
Φυσικά και γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι στην λάθος πλευρά - όσοι δεν το βλέπουν εξ αρχής, αργά ή γρήγορα το συνειδητοποιούν.
Αλλά φτάνεις κάποτε σ’ ένα σημείο όπου καταλαβαίνεις το πόσο εξαρτημένος είσαι και έχεις δυο επιλογές: αφηνεσαι ή το αφηνεις.
Το να αφεθείς είναι πειρασμός…Eιναι παγίδα στο χώμα καλυμμένη με λουλούδια. Εκεί την πατάμε όλοι.
Και αφηνόμαστε…
Και αργά ή γρήγορα εσύ είσαι στο λάκκο και τα λουλούδια είναι ντεκόρ για την κηδεία – την δική σου; της ψυχής σου; των αισθημάτων σου; της αξιοπρέπειας σου;
Στην αποτοξίνωση σου μαθαίνουν ότι είσαι αδύναμος απέναντι στο αντικείμενο του εθισμού σου, ότι αυτό είναι που έχει το πάνω χέρι στην μεταξύ σας σχέση και πως για να μείνεις καθαρός δεν πρέπει να έρθεις σε επαφή μαζί του ΠΟΤΕ ξανά. Ούτε γι’ αστείο…
Και πράγματι αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Όπως δεν μπορείς να μείνεις καθαρός ζώντας σ’ ένα σπίτι με πρεζόνια έτσι δεν μπορείς να είσαι νηφάλιος και να μαζέψεις τα κομμάτια σου αν είσαι δίπλα σ’ ένα άτομο με αντίθετους όρους από τους δικούς σου.
Δεν παίζουν φιλίες, ευγένειες και καθωσπρεπισμοί σε τέτοιες καταστάσεις.
Το κόβεις ή σε κόβει – κομματάκια!
Ήταν δύσκολη η νύχτα, νέα μέρα ξεκινά…
* Ίσως σας ψυχοπλάκωσα με το ‘καλημέρα σας’. Εξκιούζ μι, δεν είμαι πάντα μακάβρια όπως η ζωη δεν είναι παντα ροδινη… Απλά αυτό το blog το θελω ΑΛΗΘΙΝΟ.
